Jeśli polubowne metody na rozwikłanie sporu z organizatorem wypoczynku, w tym złożenie reklamacji, nie przyniosły rezultatu, konieczne będzie skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego.
Nie powinno ulegać wątpliwości, że niewypełnienie lub nienależyte wypełnienie przez biuro podróży umowy jest źródłem odpowiedzialności kontraktowej. Podstawą tej odpowiedzialności jest przepis art. 471 kc, a także przepis art. 11a ust. 1 ustawy o usługach turystycznych. Zgodnie z tymi regulacjami organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych.
Ustawa o usługach turystycznych nie zawiera definicji szkody i z tego powodu zastosowanie znajdują przepisy Kodeksu cywilnego, w tym przepis art. 361 kc. Szkodą w tym przypadku będzie zapłacenie za wycieczkę kwoty zawyżonej, nieodpowiadającej otrzymanemu świadczeniu.
Ustalenie konkretnej wartości wadliwej usługi jest trudne, lecz nie niemożliwe. W takich sytuacjach przyjmuje się, że właściwym sposobem wyliczenia szkody jest ocena stosunku wadliwej części świadczenia w odniesieniu do całości świadczenia.
Jeśli stopień nienależytego wykonania umowy przez biuro podróży był bardzo znaczący i odczuwalny dla turysty (np. znacznie zaniżony standard hotelu, kiepskie wyżywienie lub jego całkowity brak, warunki zagrażające życiu lub nawet zdrowiu, itp.), wówczas odszkodowanie należne poszkodowanemu może być równe kwocie przez niego uiszczonej lub nawet kwotę tę przewyższać.
W ocenie stopnia nienależytego wykonania usługi może być pomocna tzw. Tabela frankfurcka.
Tabela frankfurcka to dokument opracowany przez Izbę Cywilną Sądu Krajowego w Niemczech. Nie posiada on co prawda polskiego odpowiednika, jednak coraz częściej jest stosowany także tutaj, również przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Tabela pomaga określić, o ile procent winna zostać obniżona cena wycieczki w przypadku wystąpienia konkretnych wad.
Tabelę można pobrać TU.
Co istotne, w najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że turysta ma również prawo do domagania się zadośćuczynienia za zmarnowany urlop (por. uchwała o sygn. III CZP 79/10 z dnia 19 listopada 2010 r.). Oznacza to, że rozczarowany wakacjami klient może dochodzić od biura podróży nie tylko odszkodowania, lecz również zadośćuczynienia za doznaną w wyniku działań biura krzywdę pojmowaną jako utrata przyjemności z wakacji.
Treści zawarte w opublikowanym powyżej artykule nie stanowią porady prawnej.
Każda sprawa musi być rozpatrywana indywidualnie, z uwzględnieniem konkretnego stanu faktycznego.
Jeśli szukasz odpowiedzi na swoje pytania, skontaktuj się z nami wysyłając wiadomość na adres
kontakt@stachowiak-koscielska.pl lub zadzwoń pod numer 61 307 18 00.
